فولاد آلیاژی که در صنعت با عنوان فولادهای خاص نیز شناخته می‌شود، گروهی از محصولات فولادی است که با افزودن مقادیر معینی از عناصر آلیاژی، ویژگی‌های مکانیکی و فیزیکی آن‌ها بهبود یافته یا برای کاربردهای خاص تنظیم می‌گردد. این عناصر که می‌توانند شامل کروم، کبالت، منگنز، مولیبدن، نیکل، نیوبیوم، سیلیس، تنگستن یا وانادیوم باشند، بسته به ترکیب و درصدشان، مقاومت به سایش، استحکام، سختی، مقاومت حرارتی یا خوردگی فولاد را افزایش می‌دهند. فولادهای آلیاژی در طیف وسیعی از صنایع از جمله خودروسازی، ساخت تجهیزات صنعتی سنگین، صنایع نفت و گاز، ابزارسازی و حتی هوافضا مورد استفاده قرار می‌گیرند. کنترل دقیق ترکیب شیمیایی و رعایت استانداردهای بین‌المللی  آن‌ها را برای پروژه‌هایی که نیازمند عملکرد پایدار در شرایط سخت هستند، مناسب می‌سازد. انعطاف‌پذیری بالا در طراحی آلیاژ و قابلیت تولید با ویژگی‌های دقیق، فولادهای آلیاژی را به انتخابی ارزشمند در مهندسی و تولید صنعتی تبدیل کرده است.